artık başka anlamlarda ara.
kendime not bu cümleler artık noktalama işaretleri bile koymuyorum
siz beni eksik ya da yanlış anlayadurun artık ben kendimi
anlamak bile istemiyorum
her insanın anlamsız bazı anıları vardır ya benimki de parça
parça yavaş yavaş unutuyorum
unutmak istiyor muyum belli belirsiz aklımda dönüp duran bazı
saniyeler
zaman geçtikçe zaman dursun istiyorum
içtiğim kahveleri geç aldığım çektiğim nefesten bile tat
alamıyorum
ben şimdi sadece sana bakarken aklıma düşen cümleleri kağıda
döküyorum
ne yaptım ne yapıyorum kendimden bi haber
ben yürüyorum arkama bakıyorum arkamda yine ben geri dönmemi
bekliyorum
bir film sahnesi gibi ruhum bedenime girerken bile ruhumu
geride bırakıyorum
kaç parçaya bölündüm bilmiyorum
ufacık bir şeye tedavi ararken bile bunu umursamak
istemiyorum
adım adım senden kaçarken yere bakıyorum bir şeytan gibi
ayaklarım sana dönmüş ben bunu istemiyorum
geçmişten kaçarken geçmişin kucağına düşüyorum
aynı geceyi kaç gece yaşamak istedim artık sayamıyorum
beni sen keşfet isterken kendimi sana sayfalarca anlatırken
buluyorum
sana anlattığım her şeyden kendimi sorumlu tutuyorum ben
bundan nefret ediyorum
kendimi tek tek toplayıp bi eğlence gibi fırlatıp atıyorum
ben bir doluyum çok doluyum ama yağmur gibi damla damla yere
düşüyorum
izle bak aşağıdayım ama kendimi nasıl da tutamıyorum
her sabah mutlu uyandığım için senden nefret ediyorum
sesinin tınısını ve çekinerek dokunuşunu unutamıyorum
unutamayışımı unutmak istiyorum beceremiyorum
anlamsız ezgilerinde kendimi arıyorum bulamıyorum
sen benden arındıkça ben bir şişe şarap oluyorum
sen yavaş yavaş unuttukça
ben yudum yudum azalıyorum
bir şey yap.